Zelden heb ik zo sensueel, zo zacht en zo intensief contact gehad met iemand anders. En dat nog wel 24 uur lang…. in een compleet submissive state…..
Wat doen deze zinnen met je? Voel eens. Welk woord raakt? Wat voor een gevoel geeft het cijfer 24 in deze context je? Of de woorden submissive state? Welke beelden en vooroordelen krijg je?
In mijn geval brengen ze me terug naar een vrijdag en zaterdag. Naar het ConSensual Retreat in België, waar ik assisteer. En participeer.
Een maand geleden
Een maand geleden kreeg ik de vraag of ik een 24 uurs showcase wilde doen samen met Paul Salverda we zijn beide assistent in alle retraites van ConSensual. Zou ik mezelf kunnen laten zien aan de groep, 24 uur lang in de sub rol en Paul in de rol van Dom? Nog nooit heb ik een 24 uurs spel gespeeld en iets van 24/7 is al helemaal niet aan mij besteed, maar ik zei volmondig ja tegen dit voorstel.
Voor Paul en mij begonnen de voorbereidingen een paar weken geleden. Samen in gelijkwaardigheid overleggen wat we wilden van elkaar, wat we niet wilden, uitspreken naar elkaar waarom we dit doen, buiten dat we ervoor gevraagd zijn en welk gevoel het oproept óm dit zo samen voor de groep te doen. De groep die een paar uur na ons ook allemaal in tweetallen in een 24 uurs tantrisch BDSI spel gingen samen. De opbouw er naartoe donderdag en vrijdag was magisch. De manier waarop retraite leider Jonathan ons allemaal naar dit moment toebracht, met zoveel respect en liefde, is echt onvergetelijk. De groep was in compleet vertrouwen, waardoor alle processen er mochten zijn en waar ruimte voor werd gemaakt zodat ze er ook volledig mogen zijn.
Wat een helende ervaring
Wat een helende ervaring. Ik kon compleet zakken in zachtheid en mijn eigen sensualiteit. Voelde me prachtig, wat met mijn grote lijf vaak echt geen vanzelfsprekend iets is. Alle maskers gingen af. Dit was ook één van de belangrijkste vragen van mijn Meester Paul; “Ik wil jou helemaal zien, alles wat er in je omgaat, ieder moment, ik wil je verdriet, je pleasure, je tranen, je angst, je boosheid en ik wil je horen, ook in je eerlijke communicatie omtrent je gevoelens.
Ondertussen in en na die 24 begeleidde ik samen met Jonathan de Domgroep en Paul, samen met de assistent van Jonathan, de subgroep. Hier kreeg ik een prachtige inkijk in wat er bij iedereen gebeurde en waren we er voor vragen en twijfels die opkwamen bij de deelnemers.
Mijn meest krachtige moment?
Mijn Meester nam me, met mijn ogen dicht, mee door de ruimte naar een ander spelend stel. Een prachtig bewust stel waarbij zij hem geblinddoekt op zijn knieën had. Ik werd met mijn ogen dicht stilgezet voor hem en voelde hun energie al. Bij het opendoen van mijn ogen kreeg ik de opdracht te omschrijven wat ik allemaal zo mooi vind aan deze man. Uiteraard zijn dit zijn uiterlijke kenmerken en nog veel meer zijn innerlijke kenmerken. Telkens als ik wat vertelde tegen hem, moest ik mijn ogen weer sluiten en invoelen wat dit deed met mij. Een emotionele prachtige man voor me die ik bleef vertellen wat er allemaal zo mooi is aan hem. Kijken in de ogen van zijn vriendin die samen met hem alles ontving. Wat een prachtige, krachtige en oprechte oefening was dat. Helend voor hem en helend voor mij. Ik die een beetje bang ben altijd voor echt mooie mannen. Het voelde heel krachtig om mijn bewondering gewoon uit te mogen spreken, door mijn Meester gestuurd op zijn innerlijk.
Mijn meest kwetsbare moment was toch echt wel het afdoen van de collar na ruim 24 uur. Een halsband vertegenwoordigt voor mij het afgeven van mijn controle aan de ander. Alleen al het omdoen ervan op de wijze die we binnen ConSensual geleerd hebben (echt lieve mensen, maak tijd voor het omdoen van een collar en maak er een sensueel en energetisch spel van) doet altijd zoveel. Het afdoen na zo’n lange tijd deze met trots gedragen te hebben was even een paar minuutjes zwaar. Toen was het goed.
Mijn meest opwindende momenten?
Die houd ik lekker voor mezelf, maar het nummer “We still Grow” van Gare Du Nord, een doosje tissues en een uitgespreide Sarong op het gras zullen voor mij nooit meer aanvoelen als alleen dat, maar als veel meer.
Ik heb afgelopen dagen echt ervaren wat dit prachtige spel, de hoge school van de erotiek, brengt en vooral wat het mij brengt. Tantric BDSI. De immense zachtheid in dit spel, zo anders dan de BDSM wereld. Ik heb geen touw, geen flogger, geen zweep, geen enkele attributen gezien (behalve een klemmetje met een belletje die in mijn hals collar was gestoken zodat ik ook hoorbaar was als ik stil was :-)). Alleen maar de 200% aanwezigheid gevoeld van Paul en hem gevolgd in wat hij wilde. In volledig consent. Dit is hoe ik mijn seksualiteit en sensualiteit graag wil ervaren, in complete overgave en aanwezigheid met een andere human Being.
Met het grootste respect voor elkaar, elkaars wensen en elkaars verlangens. Alles uit kunnen spelen wat je creativiteit je maar ingeeft. Lachen, tot tranen toe geroerd worden, ontzettend opgewonden raken zonder daar heel veel mee te doen, mijn lijf ervaren in continue shiver, en de man voor mijn neus bewonderen om alles wat hij mij in liefde liet doen. Tussendoor elkaar een “Orange” geven om even te overleggen en te voelen hoe je er beiden instaat. Wat er gebeurt in je. Zo mooi. Het verlangen is er om dit ook andersom te doen, al vind ik die retespannend. Het zal ook heel helend zijn voor me.
Nog nooit eerder
Nog nooit heb ik in zo’n korte tijd zoveel geleerd over erotiek, sensualiteit en pleasure. Er is rust in mijn systeem, ik voel mijn vrouwelijke energie door me heen stromen. Mijn samenwerking met Paul is op een diepere laag gekomen. Er is nog meer vertrouwen in elkaar in wat we samen doen met de groepen tijdens onze Conscious Powerexchange. Mijn hartje is een hart vol liefde geworden. Liede voor dit sublieme spel tussen mensen en liefde voor mijzelf.
Wordt je nieuwsgierig naar dit prachtige spel en deze hoge school van de erotiek? In onze dagen in het najaar en het weekend van 9-11 december besteden Paul en ik zeker aandacht aan een aantal onderdelen uit dit verhaal. En op het ConSensual Initiation retreat in november of januari is vast ook nog een plek voor je.
O ja, wil je ook de reflectie van Paul lezen? Dat kan hier